Πολίτες προς αυστριακή κυβέρνηση: Μας ντροπιάζετε με την ανάλγητη πολιτική στο προσφυγικό
Την ώρα που η κυβέρνηση της Αυστρίας μέσω του υπουργού Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς και της υπουργού Εσωτερικών Γιοχάνα Μικλ-Λάιτνερ συνεχίζει να κρατάει μια σκληρή στάση απέναντι στην Ελλάδα για το προσφυγικό με σχεδόν σε καθημερινή βάση προκλητικές δηλώσεις και κινήσεις, επιφανείς Αυστριακοί που ζουν στη χώρα μας, αναλαμβάνουν να δείξουν το “ευρωπαϊκό” πρόσωπο της πατρίδας τους.
Με ανοικτή επιστολή προς την κυβέρνηση της Αυστρίας, αφού χαρακτηρίζουν ανάλγητη την πολιτική της στο θέμα των προσφύγων, ζητούν να αναλάβει έναν πιο υπεύθυνο ρόλο στη διαχείριση της κρίσης.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:
“Οι Αυστριακοί που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα και νιώθουν βαθιά συνδεδεμένοι με αυτή τη χώρα, απευθύνουν έκκληση στην κυβέρνηση της Αυστρίας να λάβει μια πιο υπεύθυνη θέση στην αντιμετώπιση της κρίσης των προσφύγων. Αντί να βάζει παρωπίδες, προσποιούμενη ότι με το κλείσιμο των συνόρων το πρόβλημα θα λυθεί, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί κατά μέτωπο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η αυστριακή κυβέρνηση πρέπει να κατανοήσει ότι οι μεμονωμένες εθνικές προσεγγίσεις αδυνατούν να παράγουν αποτελέσματα, και οι μονομερείς κινήσεις έρχονται σε αντίθεση με τις βασικές αρχές του ευρωπαϊκού προγράμματος, το οποίο έχει ως στόχο να αποτελεί θεμέλιο για τη νέα γενιά.
Παρά την προσωρινή κατάπαυση του πυρός, ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται, αναγκάζοντας τον φοβισμένο άμαχο πληθυσμό, παγιδευμένο ανάμεσα στα μέτωπα, να αναζητήσει καταφύγιο εγκαταλείποντας τη χώρα. Ενώ οι γείτονες της Συρίας φέρουν το κύριο βάρος της πίεσης, η ανάλγητη αντίδραση της αυστριακής κυβέρνησης, μίας από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο (κατετάγη 11η), μας ντροπιάζει. Αυστριακή πολιτικοί έχουν υποστηρίξει ότι η χώρα μας έχει δεχθεί περισσότερους πρόσφυγες από τις περισσότερες άλλες. Όμως, μια ματιά στα γεγονότα από το νότο της Ευρώπης αποδεικνύει ότι αυτή η δήλωση είναι λανθασμένη, παραποιώντας τα δεδομένα.
Πιέζοντας για λύσεις για την κρίση των προσφύγων που βασίζονται στην αύξηση της πίεσης στην Ελλάδα είναι αντιπαραγωγικό, μη ρεαλιστικό και ανεύθυνο. Η Αυστριακή υπουργός Εσωτερικών υποστηρίζει ότι «αυτό θα θέσει τέρμα στα ταξίδια σε όλη τη Μεσόγειο.” Όχι, κυρία Υπουργέ, δεν θα βάλει τέρμα!
Δεκάδες σκάφη εξακολουθούν να φτάνουν στις ακτές στην Ελλάδα σε καθημερινή βάση, συχνά μεταφέρουν πάνω από τρεις χιλιάδες απελπισμένους άνθρωποι την ημέρα. Η ανείπωτη φρίκη του πολέμου, η απόγνωσης και η επιθυμία για επανένωση με τα μέλη της οικογένειας είναι ένα ισχυρό κίνητρο για εκείνους που δεν έχουν τίποτα να χάσουν στο ταξίδι προς ευρωπαϊκούς προορισμούς. Τι θα μπορούσε να τους σταματήσει; Ακτοφυλακή; Πολεμικά πλοία; Τοίχοι; Αγκαθωτά συρματοπλέγματα; Κανένα από αυτά τα μέτρα θα έχει κανένα αποτέλεσμα, εκτός αν ο πόλεμος τελειώσει. Διαφορετικά, τραυματισμένοι, τρομοκρατημένοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να κάνουν οτιδήποτε για να ξεφύγουν από τη μιζέρια τους.
Οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι δεν μπορούν να δουν ο ένας τον άλλον στα μάτια και δεν φαίνεται καν να συμμερίζονται τις πιο βασικές αξίες, ασχολούνται με την ενίσχυση του οχυρού τους. Όσο προσπαθούν, δεν πρόκειται να εμποδίσουν τους πρόσφυγες πολέμου από την προσπάθεια να σώσουν τις ζωές τους. Πολλοί περισσότεροι θα έρθουν, ελπίζοντας να το κάνει με κάποιο τρόπο, με κάθε κόστος, καθώς η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Η Ευρώπη δεν έχει άλλη επιλογή από το να αντιμετωπίσει την κατάσταση στις εμπόλεμες χώρες της Εγγύς και Μέσης Ανατολής με υπευθυνότητα και να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Αυτό θα απαιτήσει διορατικότητα, σοφία και θέληση για να πείσει τους αμφισβητίες. Διαφορετικά, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια γενιά που μεγαλώνει σε πόλεμο και δεν μπορεί παρά να αισθάνεται βαθύτατη απογοήτευση και εχθρότητα προς την Ευρώπη και τις «αξίες» της.
Τώρα το ελληνικό κράτος υποτίθεται ότι θα κυριαρχήσει σε μια κατάσταση που θα ξεπεράσει κατά πολύ αυτή που οι αυστριακές αρχές είναι σε θέση να επωμιστούν. Έλληνες εθελοντές, σε συνεργασία με ελληνικές ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς, κάνουν το καλύτερό για να σώσουν τις ζωές των προσφύγων, να προσφέρουν ιατρική περίθαλψη, τη διατροφή και να παρηγορήσουν τους απελπισμένους. Πώς μπορούμε να ρωτήσουμε, αν μπορεί μια χώρα που είναι η ίδια πεσμένη στα γόνατά, οικονομικά και κοινωνικά, να χειριστεί αυτή την κατάσταση; Κατά τη διάρκεια του 2015, 856.000 άνθρωποι έφτασαν στις ακτές της Ελλάδας. Κατά τη στιγμή της γραφής, ο αριθμός αυτός έχει φτάσει ήδη πάνω από 200.000, με 410 άτομα να έχουν πνιγεί ή να έχουν αναφερθεί αγνοούμενοι. Τι πρέπει οι Έλληνες, φτωχοί και δυστυχισμένοι, υποτίθεται να κάνουν;
Το ήμισυ της μεταφορικής ικανότητας των ελληνικών επιβατηγών πλοίων μεταξύ των νησιών Λέσβου, Κω, Χίου και Λέρου έχει ανατεθεί να μεταφέρει τους πρόσφυγες στην ηπειρωτική χώρα, μειώνοντας έτσι δραστικά την ικανότητα για τους τουρίστες. Νησιά που σηκώνουν σχεδόν αποκλειστικά την τουριστική βιομηχανία αναμένουν μείωση του εισοδήματος κατά το 2016 του 80%.
Επίσης, αναρωτιόμαστε πόσο η πρόσφατη Διάσκεψη για τους Πρόσφυγες στη Βιέννη θα μπορούσε να είχε πραγματοποιηθεί χωρίς να κληθούν οι εκπρόσωποι της χώρας που έχει πληγεί περισσότερο. Ήταν αυτή η τιμωρία για την προφανή αδυναμία της Ελλάδας να προστατεύσει τα θαλάσσια σύνορά της, για έλλειψη της συνεργασίας; Όποια και αν ήταν η πρόθεση του συνεδρίου, η Ελλάδα θα έπρεπε να ήταν στο τραπέζι, τουλάχιστον, ώστε να ακουστεί η φωνή της και να παρουσιάσει τα γεγονότα. Η Αυστριακή υπουργός Εσωτερικών, κ Mikl-Leitner, εξέφρασε την άποψη της κυβέρνησης ότι ήταν απολύτως θεμιτό να εφαρμόσει πίεση σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, αγνοώντας επιπτώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ποιος, μπορούμε να ρωτήσουμε, επιτρέπεται να εφαρμόζει τέτοια πίεση; Χώρες που αμερόληπτα και ανεύθυνα εφαρμόζουν νεο-εθνικιστικές μεθόδους, σε κατάφωρη περιφρόνηση των νόμιμα δεσμευτικών αρμοδιοτήτων που κατοχυρώνονται στην Ευρωπαϊκή χάρτα;
Εάν η Αυστρία επιθυμεί να ασκήσει μονομερώς ένα «πλήρες φράγμα κατά των προσφύγων”, η χώρα μας θα μείνει στην ιστορία ως το έναυσμα μιας ανθρωπιστικής καταστροφής. Η κυβέρνηση της Αυστρίας δικαιολογεί την αντίδρασή της με την παραδοχή ότι είναι να οργανώσει και να διαχειριστεί μεγαλύτερη εισροή προσφύγων. Σε σύγκριση με τα θαλάσσια σύνορα στην Ελλάδα, τα σύνορα της Αυστρίας είναι πολύ απλό να ελεγχθούν. Πώς η Ελλάδα υποτίθεται ότι θα κρατήσει τους πρόσφυγες, όταν η μόνη αντίδραση της Αυστρίας ήταν να ανεγείρει τείχη και συρματοπλέγματα; Ενώ είναι εύκολο για μια χώρα όπως η Αυστρία να σηκώνει τείχη γύρω της, μια τέτοια πολιτική αποφυγής είναι αδύνατον για μια χώρα η οποία περιλαμβάνει πάνω από 2.000 νησιά και με μια ακτογραμμή περίπου 14.000 χιλιομέτρων (κατετάγη 13η σε όλο τον κόσμο). Η Ελλάδα και η οικονομία της, απαιτούν τεράστια βοήθεια για να σταθούν στα πόδια τους, εν μέσω της χειρότερης κρίσης των προσφύγων από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είμαστε σε αμηχανία και σύγχυση από το κοντόφθαλμο “όραμα”, που η αυστριακή κυβέρνηση επέλεξε υστερικά να επιβάλει στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων (πρώην «αποικίες στέμμα” της;). Η δυστυχία ενός συνεχώς αυξανόμενου τμήματος του ελληνικού πληθυσμού δεν αξίζει να ληφθεί υπόψη;
Κάνουμε έκκληση προς την αυστριακή κυβέρνηση να ενεργήσει λογικά, να χρησιμοποιήσει την κοινή λογική και να εφαρμόσει τις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κοντόφθαλμες κινήσεις νεο-εθνικισμού δεν θα πρέπει να έχουν καμία θέση στην Ευρώπη του 21ου αιώνα. Αυτό είναι το ελάχιστο που οφείλουμε στο ιστορικό παρελθόν μας”.
Ακολουθήστε το zinapost.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις για Lifestyle, Showbiz, Gossip News και αποκλειστικά βιντεο.
