Ο Τάκης Χρυσικάκος στο entertv.gr: “Ο κόσμος με αναγνώριζε και εγώ τις περισσότερες φορές είχα χρήματα μόνο για να πάρω ένα σουβλάκι”
Ο Τάκης Χρυσικάκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νίκαια. Η καταγωγή του είναι από τη Μάνη και μεγάλωσε με δύο υπέροχους γονείς, οι οποίοι τον στήριξαν στο “ταξίδι” του στην υποκριτική. Βαθιά σκεπτόμενος άνθρωπος, με μια ευγένεια που σπανίζει, μια ευγένεια που με έκανε να πιστεύω για χρόνια ότι είχε αριστοκρατική καταγωγή…
Ποιες είναι οι μυρωδιές από την παιδική σας ηλικία;
Κατάγομαι από τη Μάνη. Ο πατέρας μου ήταν κυνηγημένος αντιστασιακός, ο οποίος έφυγε στον εμφύλιο από τη Μάνη. Τα πούλησε όλα και ήρθε με τη μητέρα μου και τα δυο μου αδέλφια στα Καμίνια, όπου και γεννήθηκα εγώ. Θυμάμαι πολύ έντονα τα φαγητά της κυρίας Στάσας, της γειτόνισσάς μας, που ήταν από τη Σμύρνη και μαγείρευε με τον ανατολικό τρόπο. Πάντα στο τραπέζι μας υπήρχε ένα πιάτο δικό της, που ήταν μοναδικό!
Τι θυμάστε από τους γονείς σας;
Οι γονείς μου ήταν λαϊκοί άνθρωποι. Ο πατέρας μου ήταν κουρέας και είχε ένα μεγάλο κουρείο στην πλατεία Βικτωρίας- τότε που μαζί με την Φωκίωνος και το Κολωνάκι ήταν τα πιο κοσμικά μέρη της Αθήνας- όπου σύχναζαν γνωστοί συγγραφείς και ποιητές. Ο πατέρας μου ήταν, από τη φύση του, βαθιά ευγενικός άνθρωπος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απάντησή του όταν του ανακοίνωσα ότι θα ασχοληθώ με το θέατρο: “Θα είμαι δίπλα σου σε ό,τι και αν κάνεις”. Η μητέρα μου ήταν “μπαξές”, ένας άνθρωπος γεμάτος συναισθήματα. Δεν θα την ξεχάσω τις απόκριες, να ντύνεται και να κάνει όλη τη γειτονιά να χαμογελά. Το δάκρυ και το γέλιο γέμιζαν το σπίτι μας!
Πόσο άλλαξε τη ζωή σας ο ξαφνικός θάνατος της μητέρα σας, σε μικρή ηλικία;
Πάρα πολύ. Καταρχήν, γιατί ήμουν “παιδί της μαμάς”. Βρέθηκα από την απόλυτη αγάπη στο απόλυτο τίποτα, το οποίο ήταν τρομερό.
Περάσατε δύσκολα μετά από τις σπουδές σας και τον στρατό;
Ήταν πολύ δύσκολη εποχή για εμένα. Μέχρι να βρω δουλειά, υπήρχαν στιγμές που δεν είχα να φάω. Μετά τον στρατό, αποφάσισα να μείνω μόνος μου. Δούλευα στο θέατρο Τέχνης, σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, ο κόσμος με αναγνώριζε και εγώ έπαιρνα το τρόλεϊ για να πάω σπίτι μου. Τις περισσότερες φορές είχα χρήματα μόνο για να πάρω ένα σουβλάκι, να φάω. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι οι φίλοι μου, πολλές φορές, με βοηθούσαν για να μπορέσω να επιβιώσω.
Μέσα από αυτή την δουλειά βγάλατε χρήματα;
Μπόρεσα να πάρω δυο σπίτια με την δουλειά μου και παίρνοντας δάνεια. Στο ένα μένουν οι ανιψιές μου και στο άλλο εγώ.
Μετά από τον χαμό της αδελφής σας, αναλάβατε εσείς το μεγάλωμα της ανιψιάς σας;
Η αδελφή μου “έφυγε” τελείως ξαφνικά και στη συνέχεια ανέλαβα την ανιψιά μου, η οποία μετά από κάποια χρόνια έκανε ένα παιδί εκτός γάμου. Το παιδί αυτό το μεγάλωσα σαν παιδί μου. Ήμουν παρών, δεν έφυγα ποτέ και προσπάθησα να βοηθήσω, στο βαθμό που μπορούσα. Αυτό πιστεύω ότι ήταν το πιο τίμιο.
Για ποιο λόγο δεν παντρευτήκατε;
Δεν έτυχε να παντρευτώ. Ίσως γιατί με όλες τις συντρόφους μου συζούσα πριν και αυτό βοηθούσε στο να καταλάβουμε πολλά.
Είστε ερωτευμένος;
Ζω με ένα νέο κορίτσι, το οποίο άφησε μια τεράστια καριέρα στην Αγγλία για να έρθει σε εμένα. Το λέω, γιατί πολλές από αυτές που με είχαν ερωτευτεί με απίστευτο πάθος, όταν ερχόταν η ώρα της επιλογής και ο μπαμπάς τις πίεζε (γιατί είμαι ηθοποιός ή γιατί ήμουν πιο μεγάλος από εκείνες) το έβαζαν στα πόδια. Μάλλον, τελικά, δεν άξιζε!
Τι είναι lifestyle για εσάς;
Είναι κάτι που σιχαίνομαι το lifestyle! Πιστεύω ότι στην Ελλάδα για την κατάσταση στην οποία φτάσαμε, μεγάλο μερίδιο ευθύνης είχε το lifestyle. Πολυτελή αυτοκίνητα και βίλες, που δεν ήξερες από πού έχουν βγει. Συγκεκριμένοι άνθρωποι φιγούραραν στα περιοδικά και για πολλούς, αυτοί ήταν οι “σεβαστοί”. Δεν είναι όμως έτσι. Οι άλλοι που μπορεί να έβρισκαν φάρμακα, να πάλευαν μέσα από την τέχνη τους ή να δούλευαν από το πρωί μέχρι το βράδυ ήταν οι ασήμαντοι. Η Ελλάδα των αξίων, η Ελλάδα που παρήγαγε πολιτισμό δεν το άξιζε όλο αυτό!
Μπήκατε στη διαδικασία του lifestyle;
Μια εποχή, όταν έφυγα από τoν Κουν, μετά το Ελληνικό Πειραματικό Θέατρο και έκανα την πρώτη μου ταινία, που λεγόταν “Η υπόθεση Πόλκ”, με πήρε η Βουγιουκλάκη και με έκανε πρωταγωνιστή στην “Καμπίρια”.Επειδή αυτή ήταν η νοοτροπία της και γενικότερα του περίγυρού της, άρχισα να μετράω σε πόσα περιοδικά μπήκε η φωτογραφία μου! Βέβαια, ευτυχώς, αυτό κράτησε λίγο, ούτε καν ένα χρόνο. Αμέσως μετά έκανα με τον συγχωρεμένο τον Αλέξη Σολωμό “Το μπαλκόνι του Ζενέ”. Αμέσως κατάλαβα. Όταν έχεις μεγαλώσει στο Θέατρο Τέχνης και μετά στο λαϊκό πειραματικό του Τριβιζά δεν μπορείς να ξεφύγεις. Αυτό που χρειαζόμαστε στην Ελλάδα είναι η ΠΑΙΔΕΙΑ, να δούμε τον Παπαδιαμάντη, τους αρχαίους τραγικούς μας…
Πως σχολιάζετε την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα;
Ο Πάγκαλος έχει δίκιο, μαζί τα φάγαμε. Και δεν έχει σημασία αν ένας πήρε μια βίλα ή αν έβγαλε ένα δισεκατομμύριο έξω, ενώ εγώ έβλεπα τον διπλανό μου να κλέβει και δεν έλεγα τίποτα. Εγώ που πήγαινα να φάω έξω, δεν μου έδιναν απόδειξη και δεν έλεγα τίποτα, είμαι συνένοχος.
Πως σχολιάζετε την τηλεόραση;
Η τηλεόραση αντανακλά το επίπεδο μας. Τι να σας πω; Να βλέπουν τον Σουλεϊμάν, χωρίς να ξέρουν ότι ήταν από τους μεγαλύτερους σφαγείς της Ελλάδας και να κάθονται ανυποψίαστοι και να το παρακολουθούν; Επαναλαμβάνω, χρειαζόμαστε παιδεία.
Θεατρικά που σας βρίσκουμε φέτος;
Στη Θεσσαλονίκη, με μια σειρά παραστάσεων στο δημοτικό θέατρο της Θεσσαλονίκης, το “Άνετον”. Επίσης, κάποιες πόλεις που δεν έχω πάει με τον Παπαδιαμάντη, όπως είναι η Αλεξανδρούπολη, η Ορεστιάδα, η Κομοτηνή και η Ξάνθη, θα τις συνδυάσω και με παραστάσεις για εφήβους που διδάσκονται Παπαδιαμάντη. Είναι χρέος μας να το κάνουμε αυτό, με ένα εισιτήριο 5 ευρώ και έτσι τις περισσότερες μέρες θα έχω παραστάσεις πρωί και βράδυ. Η παράσταση πήρε παράταση και γι’ αυτό το Σάββατο 3/1, απογευματινή και βραδινή.
από την Έλενα Πολυκάρπου
Ακολουθήστε το zinapost.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις για Lifestyle, Showbiz, Gossip News και αποκλειστικά βιντεο.
