Τάνια Τρύπη:Δεν θα έρθει κανένας με το ζόρι να σε φωτογραφήσει… το αντίθετο συμβαίνει
Μια ηθοποιός με εξέλιξη συνεχώς ανοδική κι ας μην κυνήγησε σχεδόν τίποτα. Από τα 12 της που συμμετέχει στην παραγωγή «Άννι» που έκανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, έχει να επιδείξει μονάχα ξεχωριστά πράγματα, τόσο στο θέατρο, όσο και στην τηλεόραση. Χωρίς φυσικά να αφήσει και τον κινηματογράφο παραπονεμένο, το αντίθετο, πρωταγωνιστώντας από τα 14 της στο «Μπορντέλο» του Κούνδουρου, στο «Άντε Γεια» του Τσεμπερόπουλου, στο «Ισόβια» του Δαλιανίδη, στο «Κρυστάλλινες Νύχτες» της Μαρκετάκη, για το οποίο και βραβεύτηκε για την ερμηνεία της, στο «Ρ 20»του Λαζόπουλου, στο «Ξέσπασμα του φεγγαριού» του Μαρκίδη δύο χρόνια πριν και πρόσφατα στις πιο πετυχημένες ελληνικές ταινίες των τελευταίων 5 χρόνων στη «Νήσο 1 και 2».
Με πολύ μεγάλη χαρά συνευρίσκομαι σήμερα με ένα χαρισματικό, χαμηλών τόνων, αλλά άκρως εκφραστικό και πληθωρικό πλάσμα, την γοητευτική Τάνια Τρύπη…
Ποιό είναι το βασικό κριτήριο για να πεις ναι σε μια δουλειά, είτε πρόκειται για το θέατρο, είτε για την τηλεόραση, είτε για το σινεμά; Ή μήπως είναι διαφορετικά τα κίνητρα για κάθε μέσο;
Κατ’ αρχάς είναι ο ρόλος. Ο ρόλος είναι πάνω απ’ όλα, στη συνέχεια το έργο. Mετά ο σκηνοθέτης και φέτος που συνεργάζομαι με το Σταμάτη Φασουλή για άλλη μια φορά νιώθω ακόμη μεγαλύτερη σιγουριά. Oι συνεργάτες όπως ο Κωνσταντίνος, αλλά και η Σμαράγδα που ήμασταν συμμαθήτριες στο μπαλέτο από το Δημοτικό και τέλος η παραγωγή. Mε αυτή τη σειρά επιλέγω πάντα, όλα αυτά τα χρόνια της μέχρι τώρα πορείας μου. Και για να τα συνδέσω και στα τρία κοινός κώδικας είναι η αλήθεια.
Ποιά ήταν η πρώτη αντίδραση απέναντι στην ηρωίδα, τη Βέλμα, που υποδύεσαι στο «Σικάγο»; Προσπάθησες να αναζητήσεις τα κοινά στοιχεία που πιθανόν έχεις μ’ εκείνην;
Τρελή χαρά, υπέροχα τραγούδια, χορευτικά πολύ ωραία. Τι άλλο να θέλει κανείς για να πει ναι στο «Σικάγο»; Όλα είναι μαγικά! Ο χώρος που ανεβαίνει, οι συνεργάτες, η παραγωγή, ο σκηνοθέτης. Δεν αναζήτησα τίποτα σε εκείνην γιατί την αγαπούσα πολύ, την ήξερα καλά κι απλά περίμενα πότε θα γίνει το ανέβασμα της παράστασης. Το θεωρώ δώρο που παίρνω μέρος σ’ αυτή τη δουλειά. Κάναμε 10-12 ώρες πρόβα, που θεωρητικά θα έπρεπε να είμαι πτώμα κι ούτε που το καταλάβαινα.
Ενώ είσαι εξαιρετικά καλή σε διαφορετικά είδη θεάτρου, θεωρώ ότι δεν είχες έναν συγκεκριμένο στόχο για την πορεία που θα ήθελες να ακολουθήσεις. Ή μήπως κάνω λάθος κι όλα έγιναν κατόπιν πολλής σκέψης και σωστού προγραμματισμού;
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και όπως ξέρεις πολύ καλά ότι δεν κάνεις λάθος. Απλά το μιούζικαλ ήταν και είναι πάντα η αδυναμία μου. Από την άλλη, δυσκολεύομαι να μιλάω για μένα. Είμαι περισσότερο άνθρωπος της πράξης. Πιστεύω πως πάνω στη σκηνή ότι μπορεί ο καθένας θα κάνει. Το μιούζικαλ είναι η μεγάλη μου αγάπη, όπως ανέφερα, έχω σπουδάσει κιόλας το αντικείμενο. Η πορεία τώρα που όπως λες ότι έχω ακολουθήσει διαφορετικά ήδη θεάτρου είναι φυσικά γεγονός. Είναι και τι προτάσεις είχα και τι έργο θα σου αρέσει και τι ρόλος. Αυτά ήταν πάντα το κίνητρο. Κι όπως επίσης, πρώτον έχω κάνει πολλά σταματήματα στη μέχρι τώρα πορεία μου και δεύτερον δεν είμαι πολύ των δημοσίων σχέσεων, έως σχεδόν καθόλου. Δεν θέλω να βγάζω την προσωπική μου ζωή στη φόρα, τα παιδιά μου κι όσο μπορώ έχω προστατέψει την οικογένειά μου. Όποιος φυσικά θέλει να δείξει πράγματα τα δείχνει. Δεν θα έρθει κανένας με το ζόρι να σε φωτογραφήσει… το αντίθετο συμβαίνει.
Η κατάσταση γύρω ολοένα και χειροτερεύει. Με ποιόν τρόπο πιστεύεις ότι οι άνθρωποι μπορούν να ανακτήσουν τη χαμένη πίστη στον εαυτό τους και να αρχίσουν και πάλι να παρεμβαίνουν δραστικά στη ζωή τους;
Πιστεύω πως όλοι θα πρέπει να σκεφτόμαστε το κοινό καλό κι όχι μόνο τον εαυτό μας, όπως κάναμε μέχρι τώρα. Τότε θα υπάρξει σύμπνοια, θα δει ο ένας στον άλλον τα καλά στοιχεία του και θα τον βοηθήσει να γίνουν παραγωγικά πράγματα, πρώτα για τον εαυτό του και στη συνέχεια σε όλη τη χώρα. Μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε κάποιο θετικό αποτέλεσμα.
Αφήνεις να σε επηρεάσουν οι εκάστοτε ρόλοι που ερμηνεύεις; Τους χρησιμοποιείς ας πούμε, κάποιες φορές, σαν ένα καθρέπτη ώστε να ανακαλύψεις και κάποιες δικές σου άγνωστες πτυχές;
Όχι, καθόλου δεν τους αφήνω να εισχωρήσουν σε μένα. Υπάρχουν οι ρόλοι, όσο υπάρχει και η παράσταση και μόνο στη σκηνή. Σπάνια θα τους ‘κουβαλήσω’ στο σπίτι, με την προοπτική να τους διορθώσω, ή να τους βελτιώσω κι αυτό πολύ λίγο. Έχω καταλάβει από πολύ νωρίς πως όλο αυτό είναι ένα παιχνίδι…ένα υπέροχο, ενήλικο παιχνίδι.
Κάποιος που έχει ξεχωρίσει από τόσο μικρή ηλικία, όπως εσύ, θα μας έλεγες ότι ίσως και να φοβάσαι την περίοδο της λεγόμενης ωριμότητάς σου;
Ποιος; Ποιος σου είπε κάτι τέτοιο, ότι εγώ έχω ωριμάσει; Εγώ παραμένω να νιώθω σαν 15 χρονών. Οπότε ούτε φοβάμαι, ούτε τίποτα. Όλα είναι μπροστά μας.
Πιστεύετε ότι όλα είναι θέμα τύχης και συμπτώσεων, ή το αντίθετο; Για να έχει κάποιος μια ανοδική πορεία πρέπει να έχει ισχυρή θέληση και να δουλέψει σκληρά;
Είναι σίγουρα πολλά πράγματα και θέμα τύχης. Όμως σίγουρα κάποιος για να καταφέρει να κάνει πράγματα στο χώρο μας θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να εργαστεί πολύ. Για να τα καταφέρεις ανάλογα, νομίζω πως είναι συνδυασμός τόσο τύχης, όσο και δουλειάς.
Ο χρόνος που περνά θεωρείς πως είναι φίλος σου;
Κατ’ αρχάς θεωρώ ότι ο χρόνος μου έχει φερθεί καλά. Δεν έχω τη ματαιοδοξία ότι δε θα κάνω ρυτίδες. Είμαι μέσα μου πολύ καλά και θα συνεχίσω να είμαι. Άλλωστε και με τις επεμβάσεις ελάχιστα πράγματα κερδίζεις.
Στο θέατρο, στο σινεμά, στα τραγούδια, στα βιβλία, ο έρωτας είναι πανταχού παρών και κινεί τα νήματα. Στη ζωή μπορεί να βρει κάποιος την αληθινή ευτυχία στον έρωτα;
Ναι, γιατί να μην είναι έτσι και στη ζωή; Πολλές φορές από τη ζωή έχουν εμπνευστεί οι συγγραφείς κι οι άνθρωποι του θεάτρου για να υμνήσουν τον έρωτα. Βέβαια τίποτα δεν είναι εύκολο, γιατί ο έρωτας είναι και λίγο πόλεμος. Όμως αν μπορέσεις να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο τότε ναι, μπορεί να πάνε κι όλα μια χαρά.
Αφιερώνεις αρκετό χρόνο στην οικογένειά σου, εν προκειμένω στις κόρες σου και πόσο θα ήθελες να ακολουθήσουν το επάγγελμα του ηθοποιού;
Αφιερώνω όσο περισσότερο μπορώ. Βγαίνουμε όλοι μαζί σαν φίλες. Είμαι μητέρα και φίλη τους μαζί. Πάμε βόλτες, για φαγητό, ή σινεμά, ή καθόμαστε όλοι μαζί σπίτι και τους μαγειρεύω, που μου αρέσει πολύ. Δεν θα είχα πρόβλημα να ακολουθήσουν όποιο επάγγελμα θέλουν. Η μεγάλη άλλωστε θα ακολουθήσει το παιδαγωγικό και της ταιριάζει πολύ.
Πότε για σας είναι κάποιος μεγάλος ηθοποιός; Έχει να κάνει με τους ρόλους, με την προσωπικότητά του, με αυτό που εκπέμπει, ή κάτι άλλο;
Νομίζω τα είπες όλα. Αν λείπει κάτι, χαλάει η συνταγή. Πρέπει κάποιος να τα έχει όλα όσα προανέφερες για να είναι ξεχωριστός και φυσικά ταλέντο και δουλειά πρώτα απ’ όλα.
Από την μέχρι τώρα ζωή σου, τι έχεις διδαχθεί και θεωρείς ότι είναι τόσο σημαντικό ώστε να το μοιραστείς μαζί μας;
Έχω διδαχθεί ευτυχώς πολλά και καλά. Μα πάνω απ’ όλα θα πρέπει να κοιτάμε μπροστά και να είμαστε καλοπροαίρετοι. Όσο μπορούμε να φιλτράρουμε τα αρνητικά και να βλέπουμε τα θετικά και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς γιατί έχω δύο παιδιά που μεγαλώνω και πρέπει να είμαι όλα όσα σου προανέφερα.
Υπήρξε, υπάρχει κάποιο πρόσωπο στη ζωή σου, που σε στιγμάτισε τόσο με αυτά που έλεγε, μα κυρίως με αυτά που έκανε;
Σε μια πρώτη σκέψη Νίκο κι έτσι όπως τα λέμε αυτή τη στιγμή, θα σου απαντούσα με το χέρι στην καρδιά πως όχι.
Ο ρόλος που πρέπει να έχουν γενικότερα οι άνθρωποι του θεάτρου, του σινεμά, της τηλεόρασης, της τέχνης γενικότερα, ποιός θεωρείς ότι πρέπει να είναι στη δύσκολη εποχή που ζούμε;
Οι Έλληνες είμαστε ατομικιστές κι οι καλλιτέχνες ίσως λίγο περισσότερο. Αυτό όμως θα πρέπει να σταματήσει, θα πρέπει αλλάξει και άμεσα. Κι εμείς που επηρεάζουμε και πολύ κόσμο να δώσουμε και το παράδειγμα. Πρέπει να σκεφτόμαστε και τους άλλους. Να σταματήσει να κοιτάει ο καθένας τον εαυτό του, αλλά να μας ενδιαφέρει η πατρίδα μας, οι γύρω μας, γιατί έχουμε και παιδιά και πρέπει να κοιτάξουμε και το μέλλον τους.
Aπό τον Νίκο Ελευθερίου
Ακολουθήστε το zinapost.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις για Lifestyle, Showbiz, Gossip News και αποκλειστικά βιντεο.
