Ο ταλαντούχος Νικηφόρος: Ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού που μιλά μέσα από τη ζωγραφική – Η έκθεσή του στην Αθήνα

Υπάρχουν ψυχές που μιλούν με τρόπους διαφορετικούς.  Ο 14χρονος Νικηφόρος, ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού, βρήκε στη ζωγραφική την πόρτα που ανοίγει τον κόσμο του προς τον δικό μας.

Η αγάπη του Νικηφόρου για τη ζωγραφική

Η μητέρα του Νικηφόρου, Γιώτα Τσεκούρα, περιγράφει στα tanea.gr πως η αγάπη του για τη ζωγραφική εκδηλώθηκε από πολύ μικρή ηλικία. «Ήσυχα, αθόρυβα ως κύρια δραστηριότητα. Όλα γύριζαν γύρω από αυτό. Όπως κινούνταν απλά ζωγράφιζε. Άλλα παιδιά επιθυμούν να έχουν μια μπάλα συνεχώς ή να έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με το έδαφος. Ο Νικηφόρος έχει σαν προέκταση των χεριών του μολύβια και πινέλα.

Ακόμα και την τεχνολογία την χρησιμοποιεί ως εργαλείο για ζωγραφική ή τέχνη γενικότερα. Αρχικά σε ηλικία περίπου 2 ετών, τα σύμβολα – λογότυπα, το ελληνικό

αλφάβητο και οι αριθμοί ήταν τα στοιχεία που επιθυμούσε να αποτυπώνει ζωγραφικά. Έχοντας μολύβια και μεγάλα χαρτιά ζωγράφιζε παντού.

Σε ηλικία 3 ετών οι επισκέψεις σε Μουσεία όπως το Αρχαιολογικό, το Κυκλαδικό όπου για ώρες παρατηρούσε τα αγάλματα προσπαθώντας να τα αγγίζει ενώ του έκαναν τη σχετική παρατήρηση. Οι περίπατοι στην Ακρόπολη, στο Σούνιο, στη φύση…καθώς και η εμπειρία σε αεροπορικά ή ακτοπλοϊκά ταξίδια. Με άλλα λόγια κάθε αληθινή εμπειρία που μπορεί να γεμίζει με εικόνες, γεύσεις, μυρωδιές το νου ενός παιδιού.

Η μητέρα του Νικηφόρου προσθέτει: «Το βιβλίο της Ελένης Γερουλάνου “Ο Νικηφόρος ανακαλύπτει τα συναισθήματα με οδηγό τα κυκλαδικά ειδώλια” ήταν κυρίαρχα σημείο έμπνευσης και κινητήριος δύναμη. Σαν να ξεκλείδωσε ένας μηχανισμός και στη συνέχεια αποτύπωνε τα πάντα. Κάθε που έπεφτε στην αντίληψή του».

Η τέχνη ως γλώσσα επικοινωνίας

Για τον Νικηφόρο, η τέχνη είναι ένα παράθυρο επικοινωνίας. «Ο Νικηφόρος ζει μέσα από τα έργα του σε ένα δικό του όνειρο. Τα χρώματα τον μαγεύουν, δίνουν ζωή. Ζωντανεύει μορφές, τους δίνει συναισθήματα χαράσσει δρόμους να τους περπατήσει στη δική του φαντασία. Συνομιλεί μαζί τους. Τότε το πνεύμα ηρεμεί. Το θυμικό γίνεται γραμμές. Τότε ο νους έχει χώρο, να επικοινωνήσει, να διδαχθεί. Μέσα σε όλο αυτό νιώθει ελεύθερος. Αυτό είναι που τον κάνει να θέλει να ζωγραφίζει κάθε μέρα.

Μέσα στις δυσκολίες του έχει κάποια κομμάτια που είναι εξαιρετικά λειτουργικός: η ζωγραφική, η μουσική και τα μαθηματικά. Ο Νικηφόρος εκφράζει σε όλα τα έργα του αφηγηματικές ιστορίες…όπως  πλάθονται στη δική του φαντασία μέσα από τις εμπειρίες και τις προσλαμβάνουσες εικόνες. Επειδή δυσκολεύεται να αναπτύξει διάλογο, έχει την ικανότητα να μπορεί να αποδίδει στον καμβά τις εικόνες που έχει στο νου και στην ψυχή του».

«Διαφορετικός δεν σημαίνει κατώτερος»

Στην ερώτηση αν η ίδια πιστεύει ότι η ζωγραφική είναι ένας τρόπος για να επικοινωνήσει  με τον κόσμο η κα. Τσεκούρα απαντά: « Ο Einstein κάποτε είχε πει πως ‘’η φαντασία είναι σημαντικότερη από τη γνώση’’. Η τέχνη είναι ένα μονοπάτι και τρόπος να εκφραστούν αυτά που δεν λέγονται…άρα η τέχνη γίνεται παράθυρο επικοινωνίας, ώστε η διαφορετικότητα να φωτιστεί με κάτι άλλο. Ότι διαφορετικός δεν σημαίνει κατώτερος. Υπάρχει ένα σύστημα που όπως λειτουργεί αφορά μια νευροτυπική κατάσταση η οποία δεν μπορεί να συμπεριλάβει εύκολα ένα παιδί με δυσκολίες.

Το ταλέντο του Νικηφόρου οπωσδήποτε βοήθησε σε αυτό όπως και το αποτέλεσμα του έργου του ώστε να προκαλείται μια σύνδεση και εν συνεχεία μια επικοινωνία.

Επίσης η τέχνη προϋποθέτει μια ελευθερία… έναν διάλογο, επαφή με το γύρω περιβάλλον, ανθρώπους, φύση, πράγματα…. Διάλογο με τον καμβά, εσωτερικό διάλογο,

Και σιγά σιγά αναπτύσσεται και διάλογος με τον άνθρωπο που είναι δίπλα του».

«Βλέπει φως σε κάθε χρώμα»

Σχετικά με το ποια είναι τα αγαπημένα χρώματα και θέματα του Νικηφόρου η μαμά του λέει. «Η γνωριμία του με τα νησιά και το Αιγαίο του προσφέρουν χαρά υπαρξιακή. Θυμός, φόβος, αμηχανία, στενοχώρια δίνουν τη θέση τους σε μια τάση ελευθερίας, όπως μόνο ένα παιδί την αισθάνεται. Σε αυτή την ελευθερία βιώνει το μπλε του ουρανού και της θάλασσας, το κίτρινο του ήλιου.

Νομίζω βλέπει φως σε κάθε χρώμα. Έχει την άνεση να χρησιμοποιεί και να πειραματίζεται με όλα τα χρώματα αλλά στα έργα του κυριαρχούν το μπλε και το κίτρινο. Τελευταία εισάγει το πορφυρό, το γαλάζιο και το χρυσό από τις Βυζαντινές Αγιογραφίες. Του αρέσει να αποτυπώνει τις εμπειρίες του με τον μοναδικό τρόπο που διαθέτει».

«Νιώθω ευλογία»

Γνωρίζοντας τον αγώνα που δίνει ένας γονιός που έχει ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού η κα. Τσεκούρα μας μιλά για το πώς αισθάνεται να βλέπει το παιδί της να έχει βρει κάτι που το γεμίζει, αλλά και κάτι στο οποίο διακρίνεται.

«Βιώνοντας έναν άνισο αγώνα, καθώς πρέπει να παλέψεις πολλαπλάσια για την κατάκτηση απλών πραγμάτων, που για την νευροτυπική κατάσταση είναι

αυτονόητα όπως το να φάει μόνος του ή να δέσει τα κορδόνια, αφιερώνοντας ώρες ατελείωτες για κάθε τι, με πολλά πισωγυρίσματα και απογοητεύσεις, που καλώς ή κακώς δεν έχει τελειώσει ακόμα, νιώθω ευλογία. Συνειδητοποιώ τους μικρούς θησαυρούς που μας χαρίζει απλόχερα η ζωή. Η συνύπαρξή μου με τον Νικηφόρο είναι μια πορεία ωρίμανσης με δυσκολίες που πολλές φορές ορθώνονται ανυπέρβλητες αλλά γεμάτη από μικρά καθημερινά θαύματα αρκεί να υπάρχει πίστη.

Με πίστη στη ζωή, αντλώντας δύναμη από βαθιές αξίες, όπως φιλότιμο, ελευθερία, αγωνιστικότητα, προχωρώ μαζί του διαπιστώνοντας ότι άνθρωποι που συνεισφέρουν καθημερινά είναι διαφορετικοί. Το ώριμο κομμάτι του εαυτού μας εμποδίζεται στον καθένα από το ανώριμο. Ένα σύμβολο ή ένα δυνατό εργαλείο όπως η τέχνη που είναι συμβολική είναι το πεδίο που καταφέρνει να περπατά ελεύθερος ανακαλύπτοντας την προσωπική του διαδρομή κάνοντας αληθινά πράγματα.

Αν θα ήθελα να δώσω ένα μήνυμα για την διαδρομή μας με τον Νικηφόρο είναι ότι η αγάπη είναι το να θέλεις να κάνεις τους ανθρώπους να ωριμάσουν και να πάρεις κι εσύ μέρος στην ωρίμανσή τους. Και ότι είναι σημαντικό να ανακαλύπτεις τα κρυφά ταλέντα και να τα αναπτύσσεις».

«Η τέχνη γλώσσα ζωής γι’ αυτόν»

Η ιδιοκτήτρια της Sianti Gallery, Βασιλική Σιαντή, εξηγεί πως η έκθεση είναι συνέχεια μιας δεκαετούς δράσης της γκαλερί υπέρ των παιδιών και της τέχνης ως μέσου έκφρασης και αποδοχής. «Ο Νικηφόρος ήταν από τα παιδιά που η τέχνη ήταν γλώσσα ζωής γι’ αυτόν», αναφέρει.

Η ίδια πίστεψε στη δύναμη του νεαρού καλλιτέχνη. «Πίστεψα στη δύναμη του Νικηφόρου και στο ότι η διαφορετικότητα δεν πρέπει ποτέ να αποτελεί εμπόδιο στο να κυνηγήσεις τα όνειρά σου. Αντίθετα, μπορεί να γίνει η μεγαλύτερη έμπνευση και η πιο καθαρή φωνή. Πίστεψα επίσης πως ο κόσμος έχει ανάγκη να δει τέχνη που μιλά χωρίς φίλτρα, να θυμηθεί ότι η αλήθεια δεν χρειάζεται περίπλοκα λόγια. Και, πάνω απ’ όλα, πίστεψα ότι ένα παιδί μπορεί να αγγίξει ενήλικες με τρόπο που εμείς οι μεγάλοι συχνά ξεχνάμε, με ειλικρίνεια, απλότητα και βαθύ συναισθηματικό αντίκτυπο» σημειώνει.

Αγαπημένο της έργο είναι το «Όχι στη Βία», το οποίο, όπως λέει, αποτυπώνει με αφοπλιστική αλήθεια ένα δύσκολο θέμα. «Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις έναν δημιουργό να μιλά με τόσο καθαρό, αληθινό τρόπο για ένα τόσο μεγάλο και δύσκολο θέμα. Η αθωότητα κάνει τη δήλωση ακόμη πιο δυνατή, και η σύνθεση έχει μια ωριμότητα που δεν τη συναντάς συχνά, μια ωριμότητα που πηγάζει από αλήθεια, όχι από τεχνική επίδειξη», υπογραμμίζει.

Η ίδια κρατά ως φυλαχτό από την έκθεση τη συγκίνηση και την αγάπη του κοινού, αλλά και τη στιγμή που ο Νικηφόρος είδε τα έργα του εκτεθειμένα και έλαμψε. «Αυτό δεν ξεχνιέται», λέει συγκινημένη.

«Θα κρατήσω επίσης τη δύναμη της οικογένειάς του, την ταπεινότητα, την τρυφερότητα και τη συνεργασία μας. Μου θύμισαν ότι πίσω από κάθε καλλιτέχνη, μικρό ή μεγάλο, υπάρχει ένας κόσμος που τον στηρίζει και του επιτρέπει να ανθίσει».

Διάρκεια έκθεσης έως τις 6 Δεκεμβρίου

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

Βασ. Αλεξάνδρου 2 & Νηρηίδων 18, τ.κ 11634 (Περιοχή Χϊλτον)

Πίσω από την Εθνική Πινακοθήκη

Μετρό Ευαγγελισμός

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:

Τριτ – Πεμ – Παρ 10.00 – 20.00

Τετ 10.00 – 15.00

Σαβ 10.00 – 16.00

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

210 7245432, [email protected]

Ακολουθήστε το zinapost.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις για Lifestyle, Showbiz, Gossip News και αποκλειστικά βιντεο.