Όταν χτυπάει το τηλέφωνο και σου λένε πως είσαι συμβατός δότης – Το απερίγραπτο συναίσθημα του Γιώργου

Πείστηκε μέσα σε ελάχιστα λεπτά κι έλαβε μία απόφαση που ούτε καν μπορούσε να φανταστεί ότι θα εξελισσόταν σε σταθμό: Έδωσε δείγμα, γράφτηκε στη σχετική πλατφόρμα και πρόσφερε μία δυνητική … ελπίδα σε κάποιον συνάνθρωπό μας.

Μια εξαετία μεσολάβησε, ώσπου το περασμένο καλοκαίρι ο – δάσκαλος σήμερα – Γιώργος Δατσέρης πήρε και παρέδωσε ένα τεράστιο μάθημα ζωής…

Θα το μοιραστεί με τους αναγνώστες της “Κ.Ε”, όπως έκανε και στην εκδήλωση για την εθελοντική αιμοδοσία και τη δωρεά μυελού των οστών που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της Περιηγητικής Λέσχης Ρεθύμνου, με πρωτοβουλία και οργάνωση του συλλόγου σε συνεργασία με το «Όραμα Ελπίδας» και τους «Δότες Ζωής»

Σε έναν δρόμο χωρίς γυρισμό

“Υπήρχε ένα σωματείο από φοιτητές στο Πανεπιστήμιο, “Φυλή Εξ Αίματος” λεγόταν. Διοργάνωνε μία εκδήλωση ενημέρωσης και συλλογής δειγμάτων μυελού των οστών. Πηγαίνοντας μια μέρα προς το μάθημά μου με σταμάτησε μία συμφοιτήτριά μου, μου είπε τι είναι ο μυελός των οστών. Δεν ήξερα καθόλου, δεν είχα ξανακούσει τίποτα. Με ενημέρωσαν οι κοπέλες αν θέλω να γίνω δότης και δέχτηκα” θυμάται ο 27χρονος Λασιθιώτης εκπαιδευτικός.

Η λήψη δείγματος συμβατότητας γίνεται δίνοντας μόνο λίγο σάλιο από το στόμα.

“Σου παίρνουν δείγμα και σε καταχωρούν σε μία πλατφόρμα που είναι πανελλήνια και παγκόσμια. Αν βρεθείς συμβατός δότης, πράγμα πολύ σπάνιο, τότε ξεκινάει η διαδικασία” μας πληροφορεί ο κ. Δατσέρης, περιγράφοντας το τί ακολούθησε: “Το δείγμα το είχα δώσει το 2016, ως φοιτητής.

Τον περασμένο Μάιο, λοιπόν, με πήραν τηλέφωνο από το Όραμα Ελπίδας – εκεί συλλέγονται τα δείγματα. Είχα επαφή με δύο γιατρούς και μου ανακοίνωσαν ότι είμαι συμβατός δότης. Μου εξήγησαν με κάθε λεπτομέρεια τη διαδικασία και με ρώτησαν αν θέλω να δώσω μόσχευμα. Η απάντησή μου ήταν θετική”.

Από εκεί και μετά, ο νεαρός δάσκαλος μπήκε σε έναν δρόμο που η συνείδησή του τού υπαγόρευε ότι δεν υπάρχει γυρισμός.

“Με ρώτησαν πρώτα απ’ όλα αν θέλω να δώσω. Μπορείς να αρνηθείς. Δεν είναι και τόσο καλό, βέβαια, γιατί νωρίτερα έχει ενημερωθεί ο λήπτης. Είναι η μοναδική θεραπεία ανθρώπων με λευχαιμία κι άλλες σοβαρές παθήσεις. Αν αρνηθείς είναι σαν να κόβεις τα φτερά από έναν άνθρωπο που έχει πάρει ελπίδα”.

Έκανε δεύτερες σκέψεις, δεν το κρύβει, όμως είχε πάρει ήδη την απόφασή του.

Αφού απάντησε θετικά, ξεκίνησε ο πρώτος κύκλος εξετάσεων, στο νοσοκομείο Ρεθύμνου. Ένα μήνα αργότερα, πήγε και στο ΠΑΓΝΗ, στο Ηράκλειο, με καλυμμένα έξοδα, δίνοντας ξανά αίμα.

“Ήταν αναλυτικές εξετάσεις, έξι σελίδες. Σε τσεκάρουν σε πάρα πολλά πράγματα. Κοιτάζουν τη ζωή του δότη. Αφού επιβεβαίωσαν ότι είμαι υγιής, προχωρήσαμε παρακάτω. Μου έκλεισαν ραντεβού ένα μήνα μετά, τον περασμένο Ιούλιο, ξανά στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, όπου κι έγινε η διαδικασία”.

Συνεχής παρακολούθηση και απλή διαδικασία

Τέσσερις μέρες πριν τη λήψη τού είχαν δώσει να κάνει ενέσεις, οι οποίες αύξαναν τα πρωτόγονα αιμοποιητικά κύτταρα. “Παρήγαγα έξτρα κύτταρα ώστε να κρατήσω αυτά που είχα. Ήταν ένα μικρό σοκ για τον οργανισμό. Ήμουν λίγο αδιάθετος, είχα μυαλγίες, αλλά δεν ήταν κάτι ακραίο. Σκεφτείτε ότι ήμουν διακοπές εκείνο το διάστημα και δεν τις διέκοψα. Ένιωθα βεβαίως λίγο παράξενα”.

Τέσσερις μέρες μετά πήγε για τελευταία φορά στο ΠΑΓΝΗ.

“Τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά απ’ όσο νόμιζα” παραδέχεται.

“Μου έβαλαν δύο βελόνες τις αιμοδοσίας, απλές: τη μία στο ένα χέρι και την άλλη στο άλλο, οι οποίες κατέληγαν σε ένα μηχάνημα από το οποίο πέρναγε όλο μου το αίμα, κρατούσε τα κύτταρα που χρειαζόταν και μου επέστρεφε το αίμα πίσω. Οπότε στην ουσία δεν έχασα καν αίμα! Έκατσα τρεις ώρες εκεί, αλλά μπροστά σε αυτό που κάνεις δεν υπάρχει ταλαιπωρία. Αφότου τελείωσα κι έφυγα, νύσταζα. Πήγα κοιμήθηκα, και το απόγευμα και το βράδυ ήμουν μια χαρά. Την επόμενη μέρα ήμουν σαν να μην είχα κάνει τίποτα”.

Ο Γιώργος είχε ρωτήσει νωρίτερα τη γιατρό που τον παρακολουθούσε για το εάν θα υπήρχαν πιθανές δυσάρεστες παρενέργειες για την υγεία του.

“Μου εξήγησε αναλυτικότατα. Ισχύει ό,τι και σε κάθε ιατρική πράξη. Κι ένα δόντι να πας να βγάλεις κίνδυνο διατρέχεις. Σε ελάχιστες όμως περιπτώσεις μπορεί να πάει κάτι στραβά. Η λήψη έγινε στο νοσοκομείο με τέσσερις – πέντε γιατρούς πάνω μου. Μαζί μου ήταν η μητέρα μου και ο αδελφός μου, οπότε δεν αισθάνθηκα φόβο”.

Πώς αντέδρασε όμως το περιβάλλον του; “Οι περισσότεροι εξέφραζαν το σκεπτικισμό τους. Σχεδόν όλοι δεν ήταν καλά ενημερωμένοι – ακόμα και φαρμακοποιοί. Πήγα να κάνω την ένεση και μού είπε φαρμακοποιός ότι θα μου πάρουν το δείγμα με παρακέντηση. Δεν ίσχυε όμως αυτό

Συνειδητοποίησα ότι δεν είναι καλά ενημερωμένοι. Ακόμη κι εγώ το είχα πιο δύσκολο στο μυαλό μου απ’ ό,τι ήταν πραγματικά. Δεν μου έκαναν καμία νάρκωση. Ήταν σαν να δίνεις αίμα”.

Ο νεαρός δάσκαλος ούτε λιγόψυχος αποδείχθηκε, ούτε φυγόμαχος. Όταν εισήλθε κι ακόμη περισσότερο όταν εξήλθε από το νοσοκομείο, βίωσε συναισθήματα που απλά δεν περιγράφονται με λόγια! Ήταν μία απ’ τις πιο ευτυχισμένες στιγμές που έχει βιώσει…

“Όταν έμπαινα στο νοσοκομείο, γιατί γενικά είμαι ένας άνθρωπος που με τα νοσοκομεία και τις βελόνες δεν τα πάω καλά, είχα μία απίστευτη αύρα. Ήταν κάτι τρομερό. Κι ακόμη περισσότερο όταν βγήκα έξω από το νοσοκομείο. Δεν περιγράφεται. Ήταν το πιο έντονο συναίσθημα που έχει ζήσει μέχρι τώρα. Το λέω ειλικρινά και ανατριχιάζω. Και τις επόμενες μέρες βέβαια ήμουν έτσι”.

Σε δύο χρόνια θα μάθει που πήγε το δείγμα και πώς κύλησε η διαδικασία.

“Με νοιάζει να είναι καλά ο άνθρωπος που το πήρε, αυτό μόνο. Για εμένα ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσα να κάνω. Αν μου έλεγαν απόψε ότι αύριο το πρωί πρέπει να πάω και να ξαναδώσω, θα το έκανα χωρίς δεύτερες σκέψεις”.

Στην υπηρεσία της προσφοράς και του εθελοντισμού

Ο Γιώργος Δατσέρης είχε μιλήσει πέρσι στους μαθητές του για τη σπουδαία πράξη του.

“Πέρσι είχα παιδιά έκτης δημοτικού και το είχαμε συζητήσει. Γενικά μου αρέσει να μιλάω στους μαθητές μου περί εθελοντισμού και προσφοράς. Είμαι αυτής της ιδεολογίας. Εφέτος, έχω πρωτάκια και η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς θα τους το επικοινωνήσω”.

Όλοι πάντως με το που μαθαίνουν γι’ αυτό που έκανε τον κοιτούν με θαυμασμό. Γίνεται δέκτης κυμάτων αγάπης και συμπαράστασης.

“Είναι απίστευτο και συγκινητικό” μας σχολιάζει, έχοντας και θέλοντας να επηρεάσει κι άλλο κόσμο με το παράδειγμά του: “Νομίζω ότι έχουν γραφτεί αρκετά άτομα στο σύστημα από τότε. Σχεδιάζουμε να κάνουμε δράσεις στο Πανεπιστήμιο. Να ενεργοποιηθεί ξανά αυτή η δράση. Έχω επικοινωνήσει με τους Δότες Ζωής στο Ρέθυμνο, που προσφέρουν σπουδαίο έργο, και τους έχω πει ότι μπορούν να με αξιοποιήσουν όπως θέλουν”.

“Ο άνθρωπος πάει μαζί με την αλληλεγγύη”

Ο ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος εκπαιδευτικός έλκει την καταγωγή του από το Λασίθι όμως νιώθει κι είναι κομμάτι του Ρεθύμνου. Μόνο εννιά μήνες έλλειψε τα τελευταία χρόνια από το Ρέθυμνο, το διάστημα που υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Κύπρο.

Είναι δάσκαλος ειδικής αγωγής. Η (εκπαιδευτική) του περιπλάνηση στο νομό ξεκίνησε μια τριετία πίσω από το Σπήλι, πέρσι ήταν στο 10ο Δημοτικό στον Τσεσμέ κι εφέτος είναι στα Ζωνιανά.

Άνθρωπος με (κοινωνικές) ανησυχίες, από παλιά (εξ ου και στράφηκε στην ειδική αγωγή), η προσφορά ζωής που έκανε, τον επηρέασε περισσότερο από όσο πίστευε: “Δεν το περίμενα. Δεν είχα συνειδητοποιήσει τότε τι έκανα. Δεν το είχα σπουδαιολογήσει. Όλα είναι συγκοινωνούντα δοχείαΉταν ένα μεγάλο μάθημα για εμένα προσωπικά αυτό που έγινε. Ήμουν από πριν στον εθελοντισμό και τώρα είμαι ακόμη πιο ενεργός” συνειδητοποιεί.

Αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει την Αιματολόγο από το Πανεπιστημιακό που τον παρακολουθούσε προσωπικά, πριν κι αφότου έδωσε το δείγμα, καθώς και το Όραμα Ελπίδας απ’ όπου του παρείχαν ψυχολογική υποστήριξη.

“Ο άνθρωπος πάει μαζί με την αλληλεγγύη” είναι η διδαχή που πήρε και εκπέμπει ο ίδιος.

“Ένα ζευγάρι ζώων, ένα αρσενικό κι ένα θηλυκό, αν μείνει μόνο του στον κόσμο μπορεί να επιβιώσει. Ο άνθρωπος, χωρίς αλληλεγγύη, και προσφορά ο ένας προς τον άλλον, δεν μπορεί να επιβιώσει. Οι άνθρωποι χτίσαμε ό,τι έχουμε μέσω της αλληλεγγύης και της προσφοράς. Κι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Οπότε όπου κι όποτε μπορούμε, πρέπει να προσφέρουμε. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τη ζωή κάποιου συνανθρώπου μας. Όλοι πρέπει να βάλουμε το λιθαράκι μας για να γίνει καλύτερος ο κόσμος σε όλα τα επίπεδα”.

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ

Το Σωματείο «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Ιδρύθηκε το 2012 και αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα προσφοράς ιατρικής, ψυχικής και κοινωνικής φροντίδας του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ», με Πρόεδρο την Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO, Κυρία Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, προς τα παιδιά που πάσχουν από σοβαρά νοσήματα και τις οικογένειές τους. Αυτό που διαφοροποιεί, όμως, τους δύο συλλόγους μεταξύ τους είναι ότι το «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» αφ’ ενός μεν απλώνει τη δράση του και στους ενήλικες και ιδιαίτερα σε εκείνους που χρειάζονται μεταμόσχευση μυελού των οστών και αναζητούν το κατάλληλο μόσχευμα για να ξανακερδίσουν τη ζωή τους και αφ’ ετέρου εμπεριέχει στους σκοπούς του την έρευνα για τον καρκίνο.

Κύριοι σκοποί του Σωματείου

– Η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της Κοινής Γνώμης γύρω από το ζήτημα της εθελοντικής δωρεάς αιμοποιητικών κυττάρων και τη σημασία της προσφοράς τους σε ασθενή που χρειάζεται μεταμόσχευση, και κατ’ επέκταση την με κάθε τρόπο προσπάθεια αύξησης του αριθμού των Εθελοντών Δοτών μυελού των οστών στη χώρα μας και την εγγραφή τους στο Εθνικό και Παγκόσμιο Αρχείο Εθελοντών Δοτών

– Η δημιουργία Κέντρου Αριστείας για υψηλότατου επιπέδου παροχή Ιατρικής και Νοσηλευτικής φροντίδας, με διεθνείς πιστοποιήσεις, στα παιδιά με καρκίνο, μέσα από πρωτοποριακά προγράμματα και διεθνείς συνεργασίες

– Η έρευνα για τον παιδικό καρκίνο σε συνεργασία με Ανώτατα Ιδρύματα στην Ελλάδα και το Εξωτερικό όπως η Ακαδημία Αθηνών, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Dana Farber Cancer Institute/Hospital (DFCI) του Πανεπιστημίου Harvard κ.α.

Η Δράση του Συλλόγου ΕΛΠΙΔΑ

Το 2014, υλοποιήθηκε ο πρώτος στόχος του Συλλόγου «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ»: η λειτουργία Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών που ήρθε για να καλύψει τις ανάγκες ασθενών, παιδιών και ενηλίκων, που χρειάζονται μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς.

Η Τράπεζα Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, στεγάζεται στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ», και μέχρι σήμερα, με τον αγώνα της, έχει επιτύχει να εγγράψει περισσότερους από 130.000 νέους εθελοντές δότες στο Εθνικό και Παγκόσμιο Αρχείο, από τους οποίους 233 έχουν βρεθεί συμβατοί και έχουν δώσει μόσχευμα σε ισάριθμους ασθενείς. Οι αισιόδοξοι αυτοί αριθμοί έχουν αλλάξει ριζικά την εικόνα της εθελοντικής προσφοράς αιμοποιητικών κυττάρων/μυελού των οστών στην Ελλάδα.

Το 2018 ξεκίνησε για το Σύλλογο «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» με πολύ προσεκτικά και μελετημένα βήματα, και η υλοποίηση των επόμενων στόχων του. Ήδη η Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών της Ογκολογικής Μονάδας Παίδων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ έλαβε την υψηλότερη διεθνή πιστοποίηση για μονάδες μεταμόσχευσης μυελού των οστών, JACIE (Joint Accreditation Committee ISCT- Europe and EBMT) και προχωρεί η αναβάθμιση» όλου του νοσοκομείου σε Κέντρο Αριστείας.

Συγχρόνως μπήκαν τα θεμέλια εκείνων των συνεργασιών και δράσεων που θα οδηγήσουν σε συμμετοχή του Συλλόγου σε πρωτοποριακά ερευνητικά προγράμματα και θεραπείες. Πολύ σημαντική προς την επίτευξη αυτού του στόχου είναι η πρόσφατη συμφωνία του Συλλόγου με την Ακαδημία Αθηνών και το Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας (ΙΙΒΕΑ).

Η Τράπεζα Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών

Η Τράπεζα Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών ιδρύθηκε το 2012 από το Σωματείο «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» και ήρθε να καλύψει το μεγάλο έλλειμμα συμβατών μοσχευμάτων που αντιμετώπιζε η χώρα μας, λόγω του πολύ μικρού αριθμού εθελοντών δοτών μυελού των οστών. Η Ελλάδα καταλάμβανε μία από τις τελευταίες θέσεις σχετικά με τον αριθμό εθελοντών δοτών στη διεθνή λίστα.

Ο χαμηλός αριθμός των εθελοντών δοτών μυελού των οστών στην Ελλάδα, έχει ως αποτέλεσμα η κύρια αναζήτηση εθελοντών δοτών για όσους χρειάζονται να υποβληθούν σε μεταμόσχευση μυελού των οστών, να γίνεται από το εξωτερικό, αν δεν υπάρχει συμβατός δότης μέσα στην οικογένεια, κάτι που συμβαίνει μόνο στο 30% των περιπτώσεων. Αυτό το γεγονός δημιουργεί σημαντικά ιατρικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα στη χώρα μας.

Απάντηση στα προβλήματα αυτά, έδωσε η ίδρυση της Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, η οποία στα 8 χρόνια της λειτουργίας της έχει επιτύχει να εγγράψει στο Εθνικό και Παγκόσμιο Αρχείο περισσότερους από 130.000 νέους εθελοντές δότες, από τους οποίους 233 έχουν βρεθεί συμβατοί και έχουν δώσει μόσχευμα σε ισάριθμους ασθενείς.

Όμως ο στόχος, που είναι να καλύπτονται άμεσα οι ανάγκες των Ελλήνων, και όχι μόνο, ασθενών, παιδιών και ενηλίκων σε μοσχεύματα, χρειάζεται ακόμα πολύ δρόμο για να επιτευχθεί. Γι΄ αυτό η προσπάθεια της Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών όχι μόνον συνεχίζεται αλλά και συνεχώς εντείνεται.

Οι στόχοι της Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών

– Η ενημέρωση των πολιτών για τη σημασία της προσφοράς μυελού των οστών/αιμοποιητικών κυττάρων και η εγγραφή τους ως εθελοντές δότες

– Η εύρεση συμβατών δοτών και η διευκόλυνση στη διαδικασία συλλογής μοσχευμάτων για πραγματοποίηση μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας αλλά και διεθνώς

– Η οργάνωση και εφαρμογή δικτύου συνεργασίας με άτομα και φορείς σε όλη τη χώρα για την αύξηση του αριθμού των εθελοντών δοτών

– Η ανάπτυξη δραστηριοτήτων για την ανεύρεση πόρων που θα υποστηρίζουν τη βέλτιστη λειτουργία του κέντρου, ώστε να δημιουργηθεί μια μεγάλη δεξαμενή εθελοντών δοτών

– Η συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών (World Marrow Donor Association, WMDA) και με αντίστοιχα κέντρα Ευρωπαϊκών κι άλλων χωρών.

Πηγή: goodnet.gr

Ακολουθήστε το zinapost.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις για Lifestyle, Showbiz, Gossip News και αποκλειστικά βιντεο.