Το κρεμμυδάκι του Αγγέλου, μια ιστορία για τη ζωή και την απώλεια

Του Μητροπολίτου Φαναρίου Αγαθαγγέλου, Γενικού Διευθυντού τής Αποστολικής Διακονίας τής Εκκλησίας τής Ελλάδος

θεραπεύει. Κακείνω δίδωσι καί τούτω χαρίζεται. Καί τά έργα δέχεται καί τήν γνώμην ασπάζεται, καί τήν πράξιν τιμά καί τήν πρόθεσιν επαινεί…” (Κατηχητικός Λόγος τού Ιωάννου τού Χρυσοστόμου). Ο Χριστός μέ τήν Ανάστασή Του επεμβαίνει στόν κόσμο. “Χθές συνεθαπτόμην σοι Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον αναστάντι σοι” καί αυτή η “συνέγερση” πραγματώνεται μέ τήν μεταμόρφωση τού ανθρώπου καί τού κόσμου.

Μή μέ ρωτήσετε νά σάς πώ τί είναι θάνατος καί ανάσταση, μή μέ ρωτήσετε νά σάς πώ τί είναι θάνατος καί ζωή, φθορά καί αφθαρσία. Αδυνατώ! Αλλά άν επιμένετε νά σάς δώσω ένα απειροελάχιστο δείγμα τού τρόπου καί τού μέσου γιά νά νικήσουμε τόν θάνατο, θά μού επιτρέψετε νά δανεισθώ ένα μικρό κομμάτι τού Ντοστογιέφσκυ από τό αριστούργημά του ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΩΦ. Τό απόσπασμα πού θά σάς αναφέρω έχει τόν τίτλο “Τό κρεμμυδάκι”.

Λέει, λοιπόν, ότι «μιά φορά καί έναν καιρό ζούσε μιά κακιά γυναίκα. Πέθανε χωρίς νά κάνει κάποιο καλό καί οι διάβολοι τήν πέταξαν στή φλογισμένη λίμνη. Ο φύλακας άγγελός της όμως προσπάθησε νά θυμηθεί κάποια καλοσύνη της, γιά νά τή βοηθήσει ενώπιον τού Θεού. Θυμήθηκε καί τό ‘πε στόν Θεό, ότι κάποτε αυτή έβγαλε από τό περιβόλι της ένα φρέσκο κρεμμυδάκι καί τό ‘δωσε σέ μιά ζητιάνα. Ο Θεός τού απάντησε τότε: “Πάρε τό ίδιο κρεμμυδάκι καί πήγαινε πάνω από τή λίμνη. Βάστα το από τή μιά άκρη καί άν πιαστεί από τήν άλλη τότε τράβα την. Άν τά καταφέρει, άς πάει στόν Παράδει- σο. Όμως άν σπάσει τό κρεμμυδάκι, θά πεί πώς καλά είναι κεί πού είναι”.

Έτρεξε ο άγγελος στή γυναίκα καί τής λέει: “Πιάσου, πιάσου γερά από τό κρεμμυδάκι καί γώ θά σέ τραβήξω”. Κι άρχισε νά τήν τραβάει

προσεκτικά. Τήν είχε βγάλει ολάκερη σχεδόν απ’ τή λίμνη, μά μόλις είδαν οι άλλοι αμαρτωλοί πώς τήν τραβάνε έξω, γαντζώθηκαν όλοι πάνω της γιά νά βγούν καί αυτοί μαζί της. Μά η γυναίκα ήταν κακιά, μέγαιρα σωστή, κι άρχισε νά τούς κλωτσάει φωνάζοντας: “Εμένα, εμένα θέλουν νά βγάλουν κι όχι εσάς. Δικό μου είναι τό κρεμμυδάκι καί όχι δικό σας”. Μόλις τό ‘πε αυτό, τό κρεμμυδάκι έσπασε. Κι αυτή ξανάπεσε στή λίμνη… Κι ο άγγελος έβαλε τά κλάματα κι έφυγε!”

Σάς ανέφερα τό διήγημα αυτό, γιά νά τό συμπληρώσω μέ μιά φράση τού αγίου Γρηγορίου τού Θεολόγου: “Απέθανεν, ίνα σώση, ανήλθεν, ίν’ ελκύση πρός εαυτόν κάτω κειμένους εν τώ τής αμαρτίας πτώμασι…” (ΕΠ 3: 396-400). Μέ άλλα λόγια ο Ίδιος ο Χριστός ανέ-βηκε στούς Ουρανούς γιά νά μάς τραβήξει κοντά Του μέ ένα απλό κρεμμυδάκι. Επάνω Του κρέμεται όλη ανθρώπινη αμαρτία μας καί όλη αυτή η περίοδος μάς έμαθε βιωματικά ότι ο Ίδιος ο Χριστός θά υποστεί τόν θάνατο γιά όλους μας μέχρι τό τέλος.

Συμμετοχή ή απόρριψη; Στή βασιλεία τού Θεού, πού τή βεβαιό-τητά της μάς αναγγέλλει η Ανάσταση, ή μοιράζεσαι τό κρεμμυ-δάκι πού σού δίνει ο Θεός μέ τούς άλλους ή τραβάς τήν οδό τής απωλείας.

Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!

Πηγή: vimaorthodoxias.gr

Ακολουθήστε το zinapost.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις για Lifestyle, Showbiz, Gossip News και αποκλειστικά βιντεο.