Η Κωνσταντίνα Κλαψινού στο entertv.gr: «Όταν το άγχος έκανε κακό στην υγεία μου, ταρακουνήθηκα και είπα τέλος»
Αυτή τη σεζόν τη βλέπουμε ως Μυρτώ Βαρνέζη να πρωταγωνιστεί στην καθημερινή σειρά «Δικαίωση» του Mega, ενώ πέρσι μας είχε κερδίσει με την παρουσία της στα «Κλεμμένα όνειρα». Η όμορφη ηθοποιός Κωνσταντίνα Κλαψινού φαίνεται πως ήρθε για να μείνει στο χώρο της υποκριτικής και σήμερα την γνωρίζουμε καλύτερα στο entertv.gr. Πάμε όμως να δούμε όσα συζητήσαμε…
Του Αλέξανδρου Κούρτη
Σε τι κατάσταση σε βρίσκω αυτές τις μέρες με το τρέξιμο των γυρισμάτων;
Όντως υπάρχει τρέξιμο με τα γυρίσματα της σειράς γιατί προχωράμε με πολύ γοργούς ρυθμούς, αλλά είναι τρέξιμο ευχάριστο που το απολαμβάνω. Ειδικά τώρα που έχει ξεκινήσει η σειρά και βλέπουμε και εμείς το αποτέλεσμα, ο ενθουσιασμός και η χαρά για αυτό υπερέχει της κούρασης και της όποιας ταλαιπωρίας.
Πως προέκυψε η συνεργασία σου με τον Δημήτρη Αρβανίτη, με τον οποίο συνεργάζεστε για δεύτερη φορά;
Πολύ απλά. Ο κ.Αρβανίτης είχε ένα βιογραφικό μου στο γραφείο του και, όταν έψαχνε μια κοπέλα για το ρόλο της Νάντιας στα «Κλεμμένα όνειρα», με φώναξε να κάνουμε ένα δοκιμαστικό και με επέλεξε. Είναι ένας πολύ έμπειρος άνθρωπος της τηλεόρασης, ειδικά στο καθημερινό, και από την πρώτη στιγμή αισθάνθηκα ασφάλεια στο γύρισμα μαζί του.
Τώρα που στη «Δικαίωση» κρατάς έναν κεντρικότατο ρόλο, αισθάνεσαι ένα επιπλέον άγχος;
Στην αρχή, να σου πω την αλήθεια, ναι. Όταν σου περιγράφουν τον ρόλο, καταλαβαίνεις πόσο βασικός είναι και ξεκινάει η δουλειά, έχεις σίγουρα πολύ άγχος. Στην πορεία όμως οι ρυθμοί των γυρισμάτων είναι τέτοιοι που δεν σου αφήνουν περιθώριο ούτε να αγχωθείς ούτε καν να σκεφτείς τι ακριβώς γίνεται. Απλά διαβάζεις και πηγαίνεις να κάνεις το γύρισμα σου. Δεν έχεις το χρόνο να συνειδητοποιήσεις την όλη κατάσταση. Αν κάτσω τώρα ήρεμα να το σκεφτώ δεν θα έλεγα πως είναι τόσο το άγχος όσο η ευχάριστη ευθύνη που αισθάνεσαι όταν κρατάς βασικό ρόλο.
Η Μυρτώ μού δείχνει ένα «καθαρό» κορίτσι, ρομαντικό, φιλόδοξο και μαχητικό. Εσύ πόσο κοντά είσαι σε αυτά τα στοιχεία;
Είμαι και δεν είμαι. (Γελάει). Υπάρχουν τομείς στη ζωή μου που τους αντιμετωπίζω με αυτό τον τρόπο, δηλαδή είμαι αρκετά ρομαντική και ευαίσθητη, αλλά υπάρχουν και κάποια άλλα κομμάτια που τα αντιμετωπίζω πολύ πιο ψυχρά και σκληρά. Δεν είμαι γενικά ούτε ρομαντική ούτε υπερευαίσθητη, απλά σε ότι αφορά τους ανθρώπους που αγαπάω, αν θες, βγάζω αυτή την ευαισθησία της Μυρτούς.
Από τα πρώτα κιόλας επεισόδια βλέπουμε την ηρωίδα σου να παρασύρεται από τον έρωτα. Για σένα πόσο σημαντικός είναι ο έρωτας;
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν υπάρχει καθόλου στη ζωή μου. Ούτε καν σαν ιδέα θα σου έλεγα. (Γελάει). Λόγω χρόνου, λόγω τύχης, θα σε γελάσω… Υπάρχουν κάποιες περίοδοι που ούτε ερωτευμένοι είμαστε ούτε υπάρχει κάτι ξεχωριστό στη ζωή μας. Σε μια τέτοια βρίσκομαι και γω τώρα. Γενικότερα βεβαίως και έχω ερωτευθεί και έχω πληγωθεί και έχω ενθουσιαστεί.
Έχεις κάνει ακρότητες για έναν έρωτα;
Όχι, δυστυχώς. Και σου λέω δυστυχώς γιατί μου αρέσει όταν ακούω κάποιους να περιγράφουν τρελά πράγματα που έχουν κάνει για έναν άλλον άνθρωπο. Μέχρι στιγμής δεν μου έχει τύχει κάτι τέτοιο, αλλά μακάρι να το ζήσω και να γνωρίσω κάποιον που θα με κάνει να φερθώ ακραία και τρελά! Το ζηλεύω και θεωρώ πως κάθε άνθρωπος πρέπει να ζει τέτοιες καταστάσεις. Είναι εμπειρίες που πρέπει να έχεις στη ζωή σου και δεν συμφωνώ πως πρέπει να είμαστε ισορροπημένοι σε όλα. Καλό είναι και ο παρορμητισμός ορισμένες φορές να υπερέχει της λογικής!
Ερχόμενη στην Αθήνα, από την Κρήτη και έπειτα από την Πάτρα που σπούδασες, ήταν εύκολη η προσαρμογή στα νέα δεδομένα;
Την ψυχρολουσία καταρχήν την έφαγα στην Πάτρα, καθώς από εκεί που ήμουν στο σπίτι μου στο Ρέθυμνο, προστατευμένη μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον, ξαφνικά βρέθηκα μόνη μου σε μια μεγαλούπολη. Εκεί προσαρμόστηκα ωστόσο πάρα πολύ γρήγορα, γιατί οι φοιτητές είναι σαν οικογένεια με αποτέλεσμα να μην νιώθω μόνη. Όταν ήρθα εδώ στην Αθήνα δεν σου κρύβω πως υπήρχαν στιγμές που μου φαινόταν πολύ αφιλόξενη πόλη. Ήμουν όμως συγκεντρωμένη στο στόχο μου, που ήταν ξεκάθαρα το θέατρο, οπότε γνώριζα εκ των προτέρων ότι χρειάζονται θυσίες.
Σήμερα, που βρίσκεσαι μέσα στο χώρο αυτό, βλέπεις να είναι έτσι όπως τον φανταζόσουν ή τον έχεις ελαφρώς απομυθοποιήσει;
Όχι δεν τον έχω απομυθοποιήσει, ίσα ίσα. Να σου πω την αλήθεια στην αρχή μου φαίνονταν πιο εύκολα τα πράγματα. Πίστευα ότι τελειώνοντας τη σχολή θα είναι πολύ εύκολο να βρεις μια δουλειά. Όταν όμως τελείωσα και έπεσα πάνω στην κρίση, όπου είχαν σταματήσει τα πάντα, ζορίστηκα και κατάλαβα πως τελικά δεν είναι ακριβώς έτσι. Ήμουν όμως τυχερή, μου παρουσιάστηκαν κάποιες ευκαιρίες, και θεωρώ πως με λίγη καλή τύχη και φυσικά τρέξιμο καταφέρνεις να δουλεύεις. Όσον αφορά γενικότερα το χώρο, ποτέ δεν φανταζόμουν πως είναι κάτι ιδιαίτερο ή κάτι ονειρεμένο ώστε να το απομυθοποιήσω. Στα γυρίσματα δηλαδή όπου βρίσκεσαι μέσα σε ένα πλατό και κάνεις τη δουλειά σου και αυτό που έχεις σπουδάσει, δεν διακρίνεις κάποια ιδιαίτερη λάμψη που λένε για το επάγγελμα μας. Το γεγονός πως κάποιοι σε αναγνωρίζουν στο δρόμο, είτε από μια σειρά είτε από μια παράσταση, και σου λένε ενδεχομένως μια καλή κουβέντα είναι απλά ευχάριστο. Δεν συμφωνώ με όσους υπερεκτιμούν το χώρο ή του προσδίδουν λάμψη, μιας και εγώ βλέπω να υπερισχύει το άγχος, το τρέξιμο, οι απορρίψεις και οι αναποδιές κάποιες φορές.
Σαν χαρακτήρας είσαι αγχώδης; Δηλαδή σήμερα πρωταγωνιστείς στη «Δικαίωση» και πηγαίνουν καλά τα πράγματα, αύριο όμως;
Όχι δε θα έλεγα πως αγχώνομαι, γιατί έχω επιβάλει στον εαυτό μου να μην το κάνει. Παλιότερα αγχωνόμουν πραγματικά για το παραμικρό, ακόμα και αν έκλεινα μία δουλειά θα έβρισκα λόγους για να αγχωθώ. Μέχρι που έφτασα σε ένα σημείο το άγχος να κάνει κακό στην υγεία μου, είχα αρχίσει δηλαδή να βλέπω τα πρώτα συμπτώματα του, οπότε λίγο ταρακουνήθηκα και είπα «τέλος». Έτυχαν και κάποια περιστατικά στη ζωή μου που με ανάγκασαν να αναθεωρήσω κάποιες καταστάσεις, οπότε αποφάσισα να ζω αυτό που μου συμβαίνει, να το χαίρομαι, και να μην αγχώνομαι για το τι θα γίνει αύριο.
Πες μου δυο ελαττώματα και δυο προτερήματα σου Κωνσταντίνα…
Με περιορίζεις γιατί ελαττώματα έχω σίγουρα πολύ περισσότερα από δύο! (Γελάει). Είμαι καταρχήν πάρα πολύ εγωίστρια, σε σημείο πολλές φορές αυτό να μου δημιουργεί δυσάρεστα συναισθήματα. Δεν αποδέχομαι εύκολα ούτε την απόρριψη ούτε καταστάσεις που δεν τονίζουν ή δεν τονώνουν τον εγωισμό μου. Έπειτα είμαι πολύ ανυπόμονη και όταν θέλω να γίνει κάτι το θέλω τώρα. Σε σημείο να θολώνει δηλαδή το μυαλό μου και να μην μπορώ να περιμένω λεπτό. Αυτός βέβαια ο πανικός που με πιάνει να γίνει τώρα αυτό που έχω σκεφτεί, όπως καταλαβαίνεις, μου έχει στερήσει πολλά πράγματα. Στα προτερήματα θα σου έλεγα, αυτό που μου έχουν μάθει οι γονείς μου από μικρή, να σέβομαι τους ανθρώπους. Δεν φέρομαι ποτέ με αγένεια και αυτό, αν θες, είναι κάτι που απαιτώ και από τους άλλους. Δεν είμαι δηλαδή της άποψης πως ο σεβασμός κερδίζεται. Σαν δεύτερο ίσως πως είμαι αρκετά εργατική. Δεν είμαι καθόλου τεμπέλα και μπορώ να δουλεύω απίστευτες ώρες χωρίς να κουράζομαι και να παραπονιέμαι.
Η πολύ όμορφη εμφάνιση σου, κάτι θαρρώ κοινώς αποδεκτό, πόσο σημαντικό ρόλο νομίζεις πως έπαιξε για να προχωρήσεις στο χώρο;
Μια ωραία εμφάνιση, και σ’ ευχαριστώ για αυτό, νομίζω πως έχει σημασία στο ρόλο που θα πάρεις και όχι στο αν θα πάρεις έναν ρόλο ή όχι. Αναφέρομαι στο αν ταιριάζεις εμφανισιακά στο ρόλο και αν είσαι κοντά σε αυτό που έχει σκεφτεί ο σκηνοθέτης. Δεν είναι απαραίτητο δηλαδή ότι μια όμορφη κοπέλα δουλεύει κιόλας σήμερα και έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα. Το σχόλιο πως η εμφάνιση ανοίγει πόρτες και κάνει τις καταστάσεις ευκολότερες, εγώ δεν το πιστεύω σε καμία περίπτωση.
Πως είναι η συνεργασία σου με τους υπόλοιπους συντελεστές της «Δικαίωσης»;
Και πέρσι ήμουν πολύ ευχαριστημένη, αλλά να σου πω την αλήθεια Αλέξανδρε φέτος είμαι ακόμη περισσότερο και νιώθω ειλικρινά πολύ τυχερή. Ειδικά όταν έμαθα με ποιους ανθρώπους θα συνεργαστώ – τη Νίκη Παλληκαράκη, την Άννα Μιχαήλου, τον Βασίλη Μπισμπίκη – είχα αισθανθεί μεγάλη χαρά. Όταν ξεκινήσαμε μάλιστα γυρίσματα, κατάλαβα ότι ήταν μεγάλη τύχη για μένα η συγκεκριμένη συνεργασία.
Προσωπικά να σχολιάσω ότι με τη Νίκη (σ.σ. Παλληκαράκη) έχετε και πολύ όμορφη τηλεοπτική χημεία ως μάνα – κόρη…
Νομίζω πως το καταλάβαμε και εμείς αυτό από την πρώτη στιγμή. Δηλαδή θυμάμαι πως γυρίζαμε την πρώτη μας σκηνή, κάποια στιγμή πήγα στο μόνιτορ, μας άκουσα και της λέω «βρε Νίκη νιώθω ότι μέχρι και οι φωνές μας μοιάζουν». Έχουμε πολλά κοινά στοιχεία και αυτό είναι κάτι που μας έχει δέσει πολύ. Από τα πρώτα γυρίσματα αισθανθήκαμε και οι δύο σα να δουλεύουμε χρόνια μαζί, αλλά γενικότερα είμαι πολύ ευχαριστημένη για το όμορφο και πολιτισμένο κλίμα που επικρατεί στη σειρά μας.
Θα δούμε κάποιες διαφορετικές πτυχές της Μυρτούς, και να κλείσουμε έτσι, στην εξέλιξη της ιστορίας;
Βέβαια και θα δούμε. Η Μυρτώ θα αλλάξει πολύ και θα μας εκπλήξει. Δεν μιλάω για τον χαρακτήρα και το καλό στοιχείο που την διακρίνει, αυτό σε καμία περίπτωση δεν θα αλλάξει, απλά εδώ ισχύει αυτό που λέμε πως «κάποιες φορές μας εκπλήσσει και ο ίδιος μας ο εαυτός». Θα την δούμε δηλαδή να κάνει πράγματα που δεν περιμένει ούτε η ίδια να κάνει, πόσο μάλλον οι τηλεθεατές!
Ακολουθήστε το zinapost.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις για Lifestyle, Showbiz, Gossip News και αποκλειστικά βιντεο.
